(3) معرفی یک سریال – اساتید وحشت

1- همه چیز در محفلی دوستانه، بر سر میز شامی در یک رستوران، با حضور اهم اساتید ژانر وحشت شکل گرفت. در آن شب بر سر میز دیگری، سالگرد تولد دختری جشن گرفته شده بود و هنگامی که استاد بزرگ، گیلرمو دل تورو (Guillermo del Toro)، با لحنی طنزآمیز گفت " عزیزم ، اساتید وحشت تولدت را تبریک می گویند ". میک گریس( Mick Garris) کهنه کار ژانر، سریال ساز قدیمی تلویزیون، فی البداهه همه ی دوستان را دعوت به تهیه و ساختسریالی تحت عنوان" Masters of Horror" نمود. بدین ترتیب دو فصل 26 قسمتی از یکی از بهترین سریال های ترسناک تا کنون، که بعضا به لحاظ پرداخت و نوآوری فراتر از یک مجموعه تلویزیونی ست و با آثار سینمایی مشابه برابری می کند، طی سال های 2005 و 2006 خلق شد. 2- جدای از همه ویژگی ها ، ترفند هاو همه عوامل تاثیرگذار نوع سنمای وحشت، ادای دین اساتید به شاهکارهای قبلی خودشان، (اینجا در قالبی ظریف و بعضا شیطنت آمیز، خیره کننده است) ارزش های آثار را دو چندان نموده است. - فضای مسحور کننده اپیزود زن گوزن (Deer Woman)، ساخته جان لندیس(John Landis)، یادآور شاهکار کالت استاد، یک آمریکایی گرگ نما در لندن، است. - داریو آرجنتو(Dario Argento)، بار دیگر، تلفیقی زیرکانه از تخیل، اروتیسم و جنایت را در روایتی نو در اپیزود های Jenifer و Pelts، استادانه در فضای خاص خودش، (به کار گیری از نورپردازی سایه و روشن و رنگ های متضاد به خصوص رنگ مورد علاقه اش ، قرمز) تکرار می کند. - تاکاشی میکه (Takashi Miike) هنرمند، که در آثار برجسته قبلی اش ، سیزده آدمکش(13 Assassins)، هاراکیری(Hara-K iri)، ارادتش را به بزرگان نسل گذشته موطنش- به ویژه ماساکی کوبایاشی-، به اثبات رسانیده بود در اپیزودImprint افسانه های اسرار آمیز و وهمناک کوآیدان را با بدعتبه فضا و میزانسن، فیلمبرداری، رنگ آمیزی خاطره انگیز دهه 60 سینمای ژاپن، زنده می سازد و قله های دست نیافتنی را در می نوردد. اگر در مقام انتخاب، بین اپیزود های مجموعه قرار گیریم، قطعا رتبه بین اول تا سوم را احراز خواهد کرد. - در اینجا دوباره استورات گوردون بزرگ را در روزهای اوج می بینیم؛ شاهکار سال 1985- Re-animator(احی اگر) را به یاد می آوریم و نظارگر دو اپیزود بزرگ –(رویا در خانه ساحره) Dream at the Witch House و The Black Cat(گربه سیاه)- می گردیم. داستانگربه سیاه و تلفیق آن با روزهای ناگوار زندگی ادگار آلن پو، به شاهکاری مبدل شده است، که از همین اکنون برتری آن به فیلم کللاغ ساخته جیمز مک تیگو، حسمی گردد. فیلمنامه و کارگردانی این اپیزود، قطعا در زمره برترین های سریال است. ضمن آنکه رویا در خانه ی ساحره به علاقمندان ژانر، وحشت واقعی را به ارمغان می آورد. - Sick girl (دختر بیمار)، ساخته Lucky McKee از اساتید متاخر ژانر، در شاخه هراس از حشرات، چنان عالی پرداخت شده است که نوآوری آن با مگس کراننبرگ در زمان خودش، قابل قیاس است و بدون شک از بهترین اپیزودهای فصل دوم سریال است. - Family ساخته John Landis و Right to Die ساخته Rob Schmidt، Fair Haired Child ساخته William Malone ، هر سه دارای پارامتر ها خاصی هستند که به صورت مجزا به عنوان یک اثر سینمایی مستقل در ژانر ، قابل ارزیابی و سنجش ویژگی های منحصر به فرد به صورت مستقل می باشند. - اساتید جو دانته(-Joe Dante گرملینها) و توبی هوپر(-Tobe Hooperکشتار با اره برقی در تگزاس) با اپیزودهای Homecoming (بازگشت به خانه ) و Dance of the Dead(رقص مردگان) ، به زیبایی در قالب وحشت، افق آپوکالیپسی، تهدید کننده در روزگار معاصر را ترسیم می کنند و همچنان قدرت بلامنازعخود را در حیطه هراس به رخ می کشند . - تام هالند بزرگ نیز طبق معمول مانند fright night (شب وحشت) و child's play (چاکی)، اینجا نیز شهری کوچک با فضایی آرام، خانواده هایی محدود را مورد هدف قرار داده است که این بار به جای خون آشامی قدیمی یا عروسکی جنایتکار، توسط روح بستنی فروشی با شمایل دلقک مورد تهدید ارعاب قرار می گیرد. تام هالند در اپیزود we all scream for ice cream، با تکرار همان دست مایه های قدیمی در فیلم های قبلی به نوعی خاطرات گذشته را زنده ساخته است. - و اما جان کارپنتر(John Carpenter) بزرگ، سر گل سریال را در اپیزود Cigarette Burns ارائه می نماید. شاهکاری که بدون اغراق علاقمندان را انگشت به دهان و مبهوت می گذارد و آن روی سکه را به منتقدینی که او را تمام شدهمی انگاشتند، نشان می دهد. اثری که بدون شک شاهکار دهه 90 استاد،" در کام جنون" (In the Mouthof Madness) را تداعی می کند و شاید به نوعی یک سر و گردن بالاتر قرار می گیرد. بی تردید ارزش تماشای چند باره اش را دارد. 3- تصاویر تیتراژ (عنوانبندی)، که اشاره به تمام زیر مجموعه های ژانر وحشت – از شیطان و ارواح ... تا قاتل سریالی- دارد، همراه با نمای ابتدایی از قطرات خون، که وجه اشتراک تمامی آنها ست ، ووجه اشتراک تمامی آنها ست ، و موسیقی درخور، از استثنا ها ست. 4- زحمات میک گریس (سازنده دو اپیزودهای Chocolate وValerie on the Stairs)، به عنوان طراح و خالق اصلی مجموعه ، قابل قدردانی و ستودنی است. پیشنهاد : به نظر نگارنده اپیزودهای ] Cigarette Burns، Imprint، Black Cat،Sick Girl، [Homecoming، از بهترینهای مجموعه هستند. پیشنهاد می گردد پس از دیدن کامل مجموعه بهترین فیلم ، کارگردانی و فیلمنامه انتخاب شود. سایه * لینک عنوانبندی سریال در قسمت کامنت ها قرار داده شده است.